Een kink in de kabel

Zoals veel ouders hebben wij goed nagedacht over de naam van onze zoon, Pepijn. Mag niet rijmen op vieze woorden of gekke combinaties vormen met de achternaam. Dit geldt natuurlijk voor de Nederlandse situatie. Denkend aan Frankrijk hebben we uitgezocht wat Pepijn betekent. “Pepin” (zo spreken Fransen het uit) staat voor “moeilijkheidje of “kink in de kabel”. Da’s geen goed begin voor een eerste schooldag, heeft hij meteen een traumaatje.


Toch maar even verder gezocht en teruggegaan in de geschiedenis. In de 8e eeuw leefde “Pippijn le Bref” oftewel “Pepijn de Korte”. Dit had niets te maken met zijn lengte, maar het feit dat hij kort van stof was, een man van weinig woorden. Enige gelijkenis met onze Pepijn houdt hier dan ook op.

Pippijn le Bref (715-768) was koning van de Franken en getrouwd met Bertrada de Laon (bijgenaamd “Berta met de grote voet”, omdat haar ene voet opmerkelijk groter was dan de andere). Ze kregen vier kinderen Carloman, Karel, Gisela en Pepijn. Hij wordt opgevolgd door Carloman en Karel de Grote.

Zo, en nu ga ik onze koning een verhaaltje voor het slapen voorlezen.

Veel spullen!

Ik sta bekend om mijn verzamelwoede als het gaat om antiek, brocante en oude meuk. Onze zolderkamer doet dan ook niet onder voor een gemiddeld woonwarenhuis. Nu, met de opstart van ons bedrijf in in zicht, kan ik helemaal los gaan, en op zoek naar spullen voor de gastenkamers en restaurant.

Inmiddels al veel zaken gekocht, zoals: eettafels, stoelen, terrasmeubilair, nachtkastjes, lampen decoratie etc. Inmiddels is Bob de Verhuizer niet meer zo blij met de verhuisopdracht, hoe krijg je dit in de verhuiswagen? Toch maar een trailer erachter, Bob? Tja, we weten wel wat we anderen laten doen. Verhuizen is ook een vak.

Verder zijn we op zoek naar oude plavuizen, blijkbaar zijn we niet de enige. Meestal zijn tweedehands spullen goedkoper, maar bij plavuizen geldt: hoe ouder hoe duurder, net als bij antiek. Bij verschillende handelaren in oude bouwmaterialen zijn we geweest, prachtige spullen, maar onbetaalbaar. Gelukkig zijn er nog kleine fabriekjes die volgens de oude methode dit soort plavuizen maakt.

Momenteel op zoek naar bedden. De IKEA lijkt een goed adres, maar wat blijkt; in Frankrijk is de IKEA ongeveer 30% duurder dan Nederland.. Toch maar verder zoeken. Ach ze zullen in Frankrijk toch ook wel winkels hebben....

Partir c'est mourir un peu

Al jaren hebben wij het idee om te emigreren, en binnenkort is het zover. Nu het aftellen is begonnen realiseer ik me dat veel dingen die normaal zijn dat binnenkort niet meer zijn. Even langs bij moeders, een praatje maken over de heg met de buurman, op de fiets naar het station (moet je in Frankrijk niet proberen).

Ook Pepijn begint zich dat nu te beseffen, "maar dan zie ik mijn vriendjes niet meer". Dan breekt je hart wel even. Onlangs gaf hij aan dat hij het wel leuk vindt om te verhuizen naar Frankrijk, maar dat hij het vervelend vond dat hij de taal niet spreekt. Ook hij beseft zich dat even niets meer vanzelfsprekend is.

Ik denk dat het goed is om met een beetje pijn in je hart te vertrekken, terugkijkend op een goed leven hier. Waarom ga je dan weg? Tja, lastig uit te leggen, maar het voelt goed.

In de vele verhalen die je leest over emigratie zie je dat er nogal wat verandert in je sociale leven. Oude vriendschappen verdwijnen of worden nog beter, nieuwe vriendschappen ontstaan. En ach, binnen een dag ben je weer in nederland ( af en toe genieten van moeders kookkunst).

En nu aan de slag!

Nog een paar weken werken en dan kan ik me volledig storten op ons nieuwe avontuur. In december alles nog vanuit Nederland voorbereiden, begin januari naar Frankrijk (als de Franse notaris doet wat hij belooft).

Er moet nogal wat gebeuren: Verdieping maken, kamers bouwen, puinruimen (zie foto), campingsanitair vernieuwen, vloeren leggen, schilderen etc. etc. En dat voor iemand die vroeger een hekel had aan klussen.

Gelukkig worden we geholpen door een paar vrienden die dit erg leuk vinden (ja, die zijn er). Voor de zwaardere en moeilijke klussen schakelen we een aannemer in. van diverse kanten is ons geadviseerd om een Nederlandse aannemer, werkzaam in Frankrijk, in te schakelen. Deze schijnen beter te begrijpen wat wij willen. Franse aannemers snappen niet dat wij het zoveel mogelijk in oude staat willen herstellen. Een Franse aannemer zal, zeker zonder controle, het niet kunnen laten om mooie oude deuren en kozijnen te vervangen door kunstof. Zij verklaren ons dan ook een beetje voor gek (moet je ook wel zijn voor zo'n project).

Januari en februari zal dan ook in het teken staan van de verbouwing. Eind februari zal de familie Ubbels verhuizen. Het streven is om begin april klaar te zijn voor de eerste gasten.

Ik zal jullie via deze blog op de hoogte houden van de verbouwingsperikelen.

Onze droom

Na vele jaren van dromen, nadenken, twijfelen en plannen maken is het eindelijk zover. Wij gaan emigreren!

Om vrienden, familie en geinteresseerden op de hoogte te houden maak ik deze blog.

In augustus 2009 hebben wij in de Allier (Auvergne) een geweldig pand en bijbehorend perceel gekocht. Eind oktober hebben wij de compromis de vente (voorlopige koopovereenkomst) getekend, de verwachting is dat de overdracht eind december plaatsvindt.

Het gaat om een ruim 200 jaar oude longère op ruim 13 HA grond. De vorige eigenaars hebben hier een fruitkwekerij en camping geexploteerd, wat wij gaan door zetten.

Naast deze activiteiten gaan wij drie ruime gastenkamers bouwen en exploiteren en dagelijks een heerlijk menu volgens de table d'hôte formule bereiden.

Begin januari zal de website worden aangepast. Het adres is: http://www.lesfruitsdupassau.nl/. Deze wordt momenteel nog beheerd door de huidige eigenaars.

Veel leesplezier toegewenst!

Bart